วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว หรือวัดภูพร้าว เป็นวัดที่ถือว่าอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองอุบลราชธานีแบบสุดๆ เพราะตั้งอยู่ที่ ตำบลช่องเม็ก อำเภอสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี ใกล้เขตชายแดนประเทศลาวมากครับ
ประวัติของวัด
วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ที่ตำบลช่องเม็ก อำเภอสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี โดยมีชื่อเรียกอื่นๆ อย่างวัดภูพร้าว หรือ วัดเรืองแสง เพราะอยู่บนหน้าผาสูง และมีงานศิลป์ที่มีความสวยงามเป็นเอกลักษณ์
ต้นตำหรับของวัดสิรินธรวรารามภูพร้าวเริ่มต้นเมื่อพระอาจารย์บุญมาก ฐิติปัญโญ เดินทางจากประเทศลาวมาพักผ่อนที่ภูพร้าวในปี พ.ศ. 2495-2498 พระอาจารย์บุญมากได้สร้างวัดขึ้นบนเนื้อที่ป่าสูงกว่า 500 ไร่ และตั้งชื่อว่า “วัดภูพร้าว” จนกระทั่งปี พ.ศ. 2516-2517 พระอาจารย์บุญมากได้กลับไปยังวัดเดิมของเขาในเชียงทอง ประเทศลาว เนื่องจากมีความไม่สงบในประเทศเดิม
วัดนี้มีจุดเด่นอยู่ที่อุโบสถที่ผนังภายนอกมีงานพุทธศิลป์รูปต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสง ออกแบบโดยคุณากร ปริญญาปุณโณ ตัวอุโบสถมีต้นแบบมาจากวัดเชียงทอง ประเทศลาว โดยเสาแต่ละต้นลงลวดลายด้วยมือ โดยรอบนอกเป็นลายดอกบัวและสัตว์ทั้งหลายตามคติบัว 4 เหล่า ทางเข้าเป็นต้นสาละ ต้นมะขามป้อม ต้นสมอ และด้านในสุดเป็นต้นโพธิ์ ในส่วนของพระประธานในอุโบสถ มีการแกะสลักไม้เป็นต้นโพธิ์เพื่อประดิษฐ์เป็นภาพประกอบในอุโบสถ วัดสิรินธรวรารามภูพร้าวได้รับอนุญาตตั้งวัดเมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2545 ในนาม “วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว” โดยเปลี่ยนชื่อวัดจาก “วัดสิรินธรวราราม” ซึ่งได้รับการแยกตัวจากอำเภอพิบูลมังสาหารในปี พ.ศ. 2535
วัดนี้ก่อสร้างโดยปราณีตมากๆ เพราะเท่าที่สังเกตุ จะมีรายละเอียดของสิ่งปลูกสร้างแทบทุกอย่าง ตั้งแต่พื้น เป็นต้นไปเลยครับ
รูปปั้นบริเวณทางขึ้นบันได ฝั่งขวา เป็นเหมือนเทวดา ที่ถือตะเกียง (หลอดไฟ)
ขึ้นบันไดมาไม่กี่ขั้น ก็จะเจอ ศาลาการเปรียญ (ไม่แน่ใจเรียกถูกไหม)
ผมไปถึงช่วงใกล้ค่ำ พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ก็สวยไปอีกแบบครับ
มีรูปปั้นพยานาคข้างหน้าศาลาการเปรียญ สีทองสวยงามเลยครับ
บริเวณด้านข้างศาลาการเปรียญ ก็ตกแต่งด้วยสีทอง
ส่วนตรงนี้คือไฮไลท์ของวัดนี้เลยครับ นี่คือ “ต้นไม้เรืองแสง” ด้วยการก่อสร้าง และออกแบบ แบบพิเศษ ทำให้เมื่อฟ้ามืด และมีการส่องไฟไปที่บริเวณรูปต้นไม้ จะมีแสงสีเขียว แสดงขึ้นมา ตามลาย กิ่งก้านของต้นไม้ครับ เสียดายวันที่ผมไป ไม่ได้อยู่จนถึงช่วงค่ำ เลยไม่มีภาพมาฝากเพื่อนๆครับ
เดี๋ยวเราลองไปชมวิวอีกฝั่งดีกว่าครับ จุดนี้ก็เดินมาจากต้นไม้เรืองแสงไม่กี่เมตร
เราสามารถมองเห็นวิวประเทศลาว ได้จากจุดนี้เลยครับ
จุดนี้ก็เช่นกัน อยู่ภูเขาลูกไกลๆนู้นเลย
ชมวิวจนหนำใจแล้ว ก่อนกลับ ขอชมพระอาทิตย์ตกดินอีกนิดครับ
ที่นี่สามารถเดินทางเข้ามาได้โดยรถทุกชนิดครับ ทางไม่แย่ แต่เป็นทางขึ้นเขาลงเขา ก็ต้องขับอย่างระมัดระวังกันนิดหนึงครับ
วันที่ผมไป ผมเห็นนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติค่อนข้างเยอะที่มาเที่ยวที่นี่ ในฐานนะชาวอุบลผมรู้สึกดีใจมากครับ ที่พวกเขาอุตสาห์เดินทางมาตั้งไกล เพื่อมาเที่ยวที่นี่ สุดยอดมากเลย
